ara ara o kadar boş ki hayat ,boşlukları doldurmak lazım kelimelerle..

bokumda boncuk bulsam kolye yapardım..ve evet sevinirdim..

19 Şubat 2011 Cumartesi

hayat hiç adil değil biliyorsun değil mi??


her zaman bir yerden birileri çıkıp senin hayatına müdahale hakkını kendinde bulabiliyor..üstelik o hakkı ona hiç bir zaman vermediğin halde..insanların hiç hakları yokken bu denli cüretkar davranıp hayatım(ız)a  yön verme çabalarını her ne kadar eziklik olarak görsem de bi yerden sonra yersiz densizlikler sinirlerimi altüst ediyor..
sabır falan demeyin..sabredilmesi gereken şeyleri, hayatın çok daha farklı yollarında  kullanmayı istiyorum..tahammül sınırımı hayatımda mutlu olmaya odakladığım yöne çeviriyorum..buna değil....
bu ne mi?? bu; işte dediğim gibi ta en başından; yersiz densizlikler..
kendimi "tamam şimdi hazırım mutlu olmaya" diye hazırladığımda önüme çıkan dış kapının mandalları..en azından benim için dış kapının mandalı...başkalarına göre ise dış kapının mandalı  içeri girmek için tek yol olduğundan benim gibi düşünmüyorlar..ve en kötüsü de saygı duymuyorlar bile hislerime..
Böyle zamanlarda işte O'nu özlüyorum..
O olsaydı böyle olmazdı diyorum..Haksız da değilim aslında biliyor musun..hiç haksız değilim..
bazen beni bunca erken terkettiği için çok sitem ediyorum O'na...
Kızıyorum...
"sen olsaydın yapmazsım..yapsam da yaptırmazdın" diye kendi kendime bağırıp çağırıyorum..
Hep hayrandın eserine ya;" benim özgür ruhlu kızım" diye övünürdün ya..
Keşke şimdi yanımda olsan da yine aynı kelimeleri duyabilsem..Benle duyduğun gurur,benim göğsümü kabartsa şimdi de...
Seni affetmiyorum baba...
beni bu kadar erken bıraktığın için,beni en güzel günlerimde,en mutlu anlarımda,en zor savaşlarımda,en ihtiyacım duyduğum  günlerde yalnız bıraktığın için,seni affedemiyorum..Özlemim hınç oluyor..Hıncım özlem..
Benim bu hayattan bir alacağım var babam..
O da bi sensin..
benim bu  hayata bir vereceğim var babam..
O da özleminin yarattığı öfkem..
biliyorum ;"sen olsan olmaz"lara vurdum kendimi bu aralar..bi zamanlar yaptığım gibi..
ezikçe belki,çok acizce yada..
ama doğru olan bu..benim doğrum bu...
sen gittiğinden beri,hayat senden önce ve senden sonra diye iki şık sundu bana...senle olan senden öncelerimi yaşayamayacağımıın garantisini alınca; senden sonralarım da "beni dipsiz kuyularda merdivensiz bıraktın" ezgisiyle geçti..güçlü olmadım mı?? oldum...ben hep çok güçlü bi kızdım ..bilirsin..
güçlü oldum ama hep bi eksik yaşadım mutluluklarımı..üzüntümü ise 4/4 lük ...
bana 4/4 lük acılar bırakıp,eksik tebessümler hediye ettiğin için kızgınım sana..
bana sana en ihtiyacım olan zamanlarda "kızım" diyemediğin için kızgınım..
beni yel değirmenlerine karşı Don Kişot'luk tasladığımda arkamda olmadığın için kızgınım..
Öldüğün için hıncım sana..
bencilim sana...
çok özledim ...ama....

Hiç yorum yok: